"You can live to be a hundred if you give up all the things that make you want to live to be a hundred"
fimmtudagur, maí 19, 2005
Selma hefur loksins ákveðið í hverju hún ætlar að vera í kvöld. Auðvitað hafði hún fyrst sambandi við Sósi.is og blaðamenn Sósa þustu til Kænugarðs og smelltu af henni mynd í nýja búningnum. Hún sagði við blaðamenn að stílistarnir og hún hefði ákveðið að það væri líklega best að vera í einhverju hefðbundnu, og hvaða manneskja klæðir sig á mest hefðbunda hátt í heimi??, jú þið gátuð ykkur rétt til, það er hún Rauðhetta. Þetta steinliggur sagði Geiri Gay sem er á staðnum, hún á eftir að fá nokkur stig út á þetta.
þriðjudagur, maí 17, 2005
Siggi var frelsinu fegin, enda verið læstur inni í Borgarleikhúsi við æfingar á Kalla á þakinu um langt skeið. Hann lét sér það í léttu rúmi liggja þó pabbi hans smellti af honum mynd, enda orðin öllu vanur í þeim efnum eftir samgang við fræga leikara eins og Ladda og Sveppa sem kalla ekki allt pönnu sína.
Sósi var sver á jöklinum og var það mál manna að aðrar eins græjur hefður ekki sést í fjöldamörg ár eða allt frá því fyrst sást til Sósa við rætur jökulsins fyrir 10 árum síðan, en þá var Sósi á svaðalega rauðum kagga sem fyrir löngur er orðin landsfrægur fyrir straumlínulagað útlit sem seint verður toppað.
Lommann lét sig ekki vanta frekar en endranær. Hún sýndi gamalkunna takta á brettinu rétt eins og hún gerir gjarnan í Laugum í hádeginu. Þeim sem langar að kíkja á kellinguna taka sprettinn á brettinu er bent á að mæta stundvíslega klukkan 12 niður í Laugar í Laugardalnum þar sem hún spænir af sér spikið alla virka daga vikunnar og stundum líka um helgar þegar vel liggur á henni. Sósi á það þó til að leggjast á hana um helgar og þá getur hún ekki mætt vegna máttleysis.
Fórum árlega ferð á Snæfellsjökul um Hvítasunnuhelgina, sól skein í heiði og allir voru í banastuðið. Ég var tekin af löggunni þegar ég brenndi í Borgarnes að sækja Sigga, var tekinn á 127 km. hraða sem þykir víst nokkuð gott. Löggan var létt í lund og fór með gamanmál meðan þeir skrifuðu mig niður. Daginn eftir fékk ég síðan heimsókn af lögreglumönnum á Arnarstapa þar sem við gistum. Okkur brá öllum í brún þegar löggann bankaði uppá og spurði eftir Sósa. Allir héldu að eitthvað hefði komið uppá og voru næstum brostnir í grát. En erindið sem þeir áttu við mig var að skila mér resepti sem ég hafði misst í löggubílnum er ég sýndi þeim skilríkin mín. Þeir keyrðu sem sagt alla leið úr Stykkishólmi til þess að skila mér lyfseðli sem rann út fyrir hálfu ári (lol). Þetta var mjög skrýtin uppákoma og sumum varð svo mikið um að þeir tæmdu úr rauðvínskútnum og lágu óvígir eftir. Annars var þetta frábær ferð í alla staði nema að Hlébarðinn missti undan sér annan fótinn og endaði síðan á því að brjóta á sér gírinn, þannig að hann var ekki brúkaður nema hluta af ferðinni.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)