Ég og pabbi brugðum okkur á leik í meistaradeildinni í vikunni. Fórum að sjá Chelsea spila við Bayern Munchen í Munchen. Það var mikil skemmtun og góð. Ferðinn einkenndist af miklum lúxus þar sem feðgarnir ferðuðust á fyrsta farrými jafnt á láði sem legi. Matfanga var leitað á dýrustu veitingastöðum Munchenborgar og ekki þurftum við að leita lengi, því hinum megin við hornið á lúxus hótelinu þar sem við gistum var líka þessi dýrindis Schnitscel staður þar sem boðið var upp á lúxus 800 gr Schnitscel sneiðar á verði sem er ekki fyrir hvern sem er að punga út fyrir. Vorum í extra lúxus sætum á vellinum þar sem svartir þjónar báru í okkur eðal bjór og lúxus pylsur kenndar við Bratwurst von Baumgartner. Okkar lið sem er nokkurs konar lúxus lið eins og við feðgarnir vorum í þessari ferð, rúllaði auðvitað upp hinu arfaslaka lið Bayern og tóku ekkert aukalega fyrir það enda á lúxus launum. Enduðum síðan ferðina með því að fá okkur drykk/i á lúxushótelinu þar sem fremsti píanósnillingur veraldar Emmel von Cliderman spilaði ljúfa tóna fram eftir nóttu. Nokkrar gleðikonur voru á barnum þetta kvöld, og reyndu þær að tæla lúxusfeðgana með sér í ljúfa leiki, en þeim varð ekki kápan úr því klæðinu, enda lúxusfeðgar þekktir fyrir eitthvað allt annað en lauslæti og saurlífi. Héldum glaðir í bragði heim á leið daginn eftir á fyrsta farrými, þar sem eðal flugfreyjur struku á okkur vangann og stjönuðu við lúxus feðga eins og mest þær máttu, enda ekki um neina meðal Jóna þar á ferð.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli