Nú hafa aðstandendur hinna geysivinsælu bíómyndaseríu um galdrastrákinn Harry Potter fengið nóg af leikaranum sem farið hefur með aðalhlutverkið í seríunni. "Drengurinn er óstýrilátur, smeðjulegur, ófyndinn, leiðinlegur og bara á allan hátt viðbjóðslegur, og þess vegna höfum við ákveðið að skipta um aðalleikara" sagði framleiðandi myndanna á blaðamannafundi um daginn. "Við höfum legið yfir myndum og starfsferilskrám umsækjenda vegna hlutverksins í hátt á þriðju viku, og höfum komist að þeirri niðurstöðu að hinn fjölþreyfni strandamaður Sigurður Atlason hneppi hrossið. Hann hefur allt sem til þarf fyrir hlutverkið. Hann er myndarlegur, smágerður, íturvaxinn og svo er hann líka rammgöldróttur. Til að byrja með þá ætlum við að endurútgefa Fangann frá Azerbadzjan á dvd í Þýskalandi, þar sem hann er hvað frægastur." sagði Liebermann við blaðamenn er þeir inntu hann eftir því hver hefði hreppt hlutverkið. "Það kom mér þægilega á á óvart er herra Liebermann hringdi í mig fyrir um mánuði síðan. Ég hef svo sem stefnt að því allt mitt líf að verða frægur leikari og nú er sá draumur að rætast. Ég hef alla tíð lagt hart að mér við æfingar og hef tekið þátt í uppsettningu á allskyns vitleysi, í þeim tilgangi að vekja athygli og nú hefur allur þessi vitleysisgangur sannarlega dregið dilk á eftir sér" sagði Sigurður á blaðamannafundinum og vildi koma til skila þökkum til allra þeirra vitleysinga sem hann hefði kynnst á ferlinum. Diddi draugur eind og Siggi hefur margoft verið kallaður af samferðamönnum sínum, sendi Sósa coverið af nýja dvd disknum sem gefinn verður út í Þýskalandi nú um páskana. Megi Diddi draugur lengi lifa sem hinn aldraði Harry Potter!

Jón Jónsson athafnabóndi hafði samband við mig áðan og sagði mér að hann væri ekki par sáttur að ég væri að éta upp fréttir úr öðrum miðlum og posta þeim á bloggsíðuna mína. Það væri ekkert annað en fréttastuldur og menn hefðu nú verið hengdir fyrir minna en í sínu umdæmi. Hann bað mig vinsamlega að gæta fyllstu varúðar í nærveru sálar og hugsa aðeins um orðstír þeirra sem verða fyrir barðinu á óstýrilátum áhugabloggara að sunnan eins og hann orðaði það. Ég ætla að taka þessar ábendingar Jóns til alvarlegrar athugunar, en get samt ekki setið á mér og postað þessari mynd af Jóni sem tekin var af honum við opnun sauðfjárssetursins í fyrra. Jón var þar í essinu sínu og fór hreinlega á kostum þegar hann opnaði sýninguna ásamt lagskonum sínum sem hann fékk sendar að sunnan til þess að flikka aðeins uppá samkomuna eins og hann sjálfur orðaði það. Eiginkona Jóns var ekki hrifinn af þessu uppátæki hjá honum og lét hann heyra það þegar heim var komið að sögn sameiginlegs vinar þeirra hjóna. Jón hefur síðan þá dvalist í helli skammt frá útihúsunum á bænum ásamt drósunum að sunnan, en það var ekki hægt að senda þær í bæinn sökum mikillar þoku á heiðinni sem ætlar víst seint að létta. Samkvæmt nýjustu fréttum að vestan, þá er þríeykið ennþá í hellinum og á þaðan ekki afturkvæmt til byggða fyrr en birtir til á heiðinni og hjá húsfreyjunni á Kirkjubóli.

Viðbjóðslega kellingu rak á fjörur Strandamanna nú um helgina, segir í hinu virta veftímariti Strandir.is. Þar er viðtal við Jón Jónsson akuryrkjubónda á Kirkjubóli sem fann kvikindið kviknakið í fjöruborðinu. "Ég var á einhverju helvítis fylleríi með strákunum sem standa með mér að sauðfjársetrinu í gærkvöldi og var því hálfryðgaður þegar ég vaknaði í morgunsárið. Ég ákvað því að skella mér til hressingar í göngutúr í fjörunni sem leikur við túnfótinn hér á bænum. Þegar ég svo kem niður í fjöru þá er þetta það fyrsta sem blasir við mér. Ég hef hvorki fyrr né síðar rekist á jafn ljóta kellingu um ævina og hef ég þó hitt þær margar. Ætli þetta helvítis kvikindi sé ekki að sunnan, sennilega úr Garðabænum." sagði Jón við blaðamann Mogganns og smellti í góm að hætti strandamanna. Er blaðamaður innti Jón eftir því hvað hann ætlaði að gera við kvikindið, þá svaraði hann því til að hann myndi sennilega geyma hana í útihúsunum eitthvað fram á vorið. "Það er svo sem aldrei að vita hvaða gagn maður getur haft af þessu helvíti þegar fram í sækir." sagði Jón að lokum og hló þvílíkum hrossahlátri að undirtók í fjöllunum.

Stelpurnar í Nylon hafa eitthvað aðeins bætt á sig síðan í sumar. Svei mér þá ef þær eru ekki bara sætari svona búttaðar. Þær hafa greinilega gert vel við sig í mat og drykk eftir að Edda útgáfa borgaði þeim feitann bónus fyrir bókina sem seldist í bílförmum nú fyrir jólin. Forstjóri Eddu, Páll Bragi Krissason hefur látið hafa það eftir sér að Nylon draumurinn sé hvergi nærri búinn og að Nylon sé nú ein helsta mjólkurkú fyrirtækisins sem verði blóðmjólkuð til hins ítrasta. Það má því gera ráð fyrir að mörin eigi eftir að leka af stellunum þegar þær taka aftur til óspilltra málana í útgáfustarfsemi á nýju ári.

Siggi kom heim í gærkveldi og sagðist vera byrjaður í hljómsveit með tveimur vinum sínum. Ég spurði hann þá hvaða vinir hans þetta væru og hvað hljómsveitin ætti að heita. Hann svaraði því til að hljómsveitin ætti að heita "The golden oldies" og að þetta væru tveir strákar sem hann hefði kynnst fyrir utan Austurbæjarskóla í síðustu viku. Hann sagði mér að þessir nýju vinir sínir kölluðu sig Árni Popp og Gísli Grautur og þeir væru svalir gæjar. Þá spurði ég hann hvað þeir væru gamlir og hann sagði að þeir væru á svipuðum aldri og ég. Nú fór mér ekki að lítast á blikuna þannig að ég spurði hann hvort að ég mætti ekki koma með honum á æfingu og sjá hvernig hann tæki sig út með bassann. Hann hélt það nú og ég fór á æfingu með honum í gærkveldi. Ég tók þessa mynd á æfingunni þar sem Siggi fór mikinn á bassanum og lék við hvurn sinn fingur. Gísli og voru ekki eins hressir enda gerðu þeir ekki ráð fyrir að Sósi myndi mæta á æfingu.