Ég var að lesa Moggann í morgun eins og ég geri flesta morgna og rakst þá á þetta snilldarbréf í velvakanda.

Ósmekklegur brandari

Ég var að lesa Dagskrá vikunnar 5. tbl. nánar tiltekið bls. 54. Þar er brandari sem er á þessa leið: "Hjónabandinu fylgja margar sorgir, einlífinu engin gleði."
Þetta fannst mér leiðinleg lesning því ég er nú sjálf búin að vera einhleyp í 25 ár og hef upplifað marga góða tíma. Sem dæmi get ég tekið ferð sem ég fór í með föður mínum til Svíþjóðar fyrir nokkrum árum. Veðrið var gott og við skoðuðum margt skemmtilegt. Eins hef ég planað mjög spennandi ferðalag í sumar sem ég mun fara í með bróður mínum. Ég er nú ekki viss um að allir giftir geti státað af því að vera að fara í sambærilegt frí. Ég vil bara koma á framfæri að hinir einhleypu geta alveg notið lífsins og langar mig í því sambandi að minnast á ungan mann sem ég sá ganga niður Stórholtið kl. 16.30 hinn 7 mars. Hann var í brúnum flauelsbuxum og blárri úlpu með rauðum röndum og það bókstaflega geislaði af honum því hann brosti svo breitt á göngutúrnum sínum. Hann var glaður þrátt fyrir að vera einn sem á að vera svo ömurlegt, samkvæmt Dagskrá vikunnar. Mér finnst að fólk ætti að taka menn eins og hann til fyrirmyndar, byrja að brosa og bara að sleppa því að lesa Dagskrá vikunnar.

Undir þetta skrifar Elísabet Ólafsdóttir rithöfundur

Já skammist ykkar hjá Dagskrá vikunnar. Hvað á það að þýða að halda því fram að það sé leiðinlegt að vera einhleypur, hvurslags er þetta.

Þetta er alger snillllllllllllllld. Það er æðislegt að vakna á laugardagsmorgun og byrja daginn á svona skemmtilesningu.

Jæja, þá er ég búin að athuga lekann sem er niðri í kjallara. Þetta er sennilege vatn sem kemur að utan sem betur fer. Mér sýnist þetta ekki vera sprungið rör eða klóak eins og ég óttaðist mest. Það var ekki mikið um pöddur í raka viðnum sem ég reif upp, þó var eitthvað um litlar nashyrngingsbjöllur og bavíanaskvettur en það kemur ekki að sök því þær nærast á skvettuskottum og hlébarðalóum sem eru skaðræðiskvikindi. Þær éta meðal annars sokka og þá aðalega bara annan sokkinn. Þær eru líka sólgnar í bíllykla og því er fyrir bestu að vera laus við þau kvikindi. Hvaða endemisrugl er þetta eiginlega..... Ég verð sem sagt að fara í það um helgina að komast fyrir lekann. Það verð ég að gera með því að leggja drenlögn við austurgafl litla hússins míns sem snýr út að Njarðargötu. Mér sýnist ég einnig verða að þétta gluggana í herbergjunum hjá krökkunum því það lekur inn með þeim. Alveg ótrúlegt hvað svona smá leki getur gert mikin óskunda. Jæja það veitir ekki af því að fara snemma að sofa til þess að safna kröftum fyrir helgina, ekki veitir af. zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Það gat nú verið, húsið er að hruni komið. Míglekur og öll gólf og veggir útþanin af vökva. Það er annaðhvort sprungið rör einhverstaðar undir gólfinu eða þá að helvítis klóakið er sprungið. Þá fyllist væntanlega allt af rottum og ófögnuði. Þau kvikindi komast alla vega ekki upp á efri hæðin því ég er nýbúin að setja þar hlið svo að stóru tröllabörnin mín komist ekki upp að bögga mig og eiginkonu mína. Kannski er þetta vegna þess að það er ekkert dren með húsinu og nú fyllist allt af vatni vegna helvítis vatnsaustursins sem verið hefur undanfarna daga. Þetta kemur náttúrulega á versta tíma, hef aldrei verið jafn blankur og skuldað jafn mikið. Ég veit hreinlega ekki hvernig ég á að fara að þessu, svei mér þá alla mína daga. Ætli maður verði ekki að taka sér kúbein í hönd og komast að rótum vandans, það er fyrsta mál á dagskrá. Þá kemur líklega allskyns ófögnuður í ljós og ég verð að flytja fjölskylduna út úr húsinu á meðan á framkvæmdum stendur. En þetta kemur allt í ljós á næstu dögum. Þetta á eftir að verða dýrt spaug það er ég viss um.
Já, nú man ég það, ég á líka eftir að gera við þakið sem var næstum hrunið yfir okkur á síðasta ári þegar unglingspiltur á Benz föður síns bakkaði á staur fyrir utan húsið sem hrundi á þakið og stórskemmdi það. Já það er ýmislegt sem þarf að fara að gera. Þessi gömlu hús eru nátturulega tikkandi tímasprengja, maður veit aldrei hverju maður á von á næst. Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr andskotannnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnns

Já það er ekki mikið að gerast á blogginu hjá mér. Það fer allur tímin í það að lesa bloggið hjá öllum hinum. Þar er bloggað tímunum saman og maður er farin að velta því fyrir sér hvað þetta fólk eiginlega geri annað en að blogga. Nú er Rakel loks komin heim úr fangelsinu og ég er mjög hress með það. Það var eins gott að hún var svona lengi því annars hefði hún komist að því hvað ég var óþekkur strákur á fimmtudaginn. Ég gerði mörg axarsköftin þann daginn, eða réttara sagt kvöldið og eru þær lýsingar ekki við hæfi barna börnin góð, þannig að þið fáið ekki að heyra neitt fyrr en þið eruð orðin stór.

Djöööööööööö......... skítur frá helvíti, ég er bloggari frá helvíti. Aldrei stafkrókur á mínu bloggi á meðan að allir hinir bloggararnir blogga sem þeir eigi lífið að leysa.
Jæja það verður víst að gera bragabót á þessum aumingjaskap úr iðrum jarðar. Æiiiiiiiiiiiii, nei ég nenni því ekki, er með það sem er kallað rithöfundarstíflu á hággu stigi. Ég held nú samt að þetta fara allt saman að koma, hmmmmmmmmmm. Auk þess er ég fingurbrotinn og þykist ekki vita af því, það er fjandanum erfiðarar að hitta á þessa litlu takka með þrefaldann putta. Grenjjjjjjjjjjjjjjjjjjjjj................ frá helvíti. Annars kenni ég svo í brjósti um konkvendi mitt að ég er alveg að faras. Vona að kvonkvendið fari að jafna sig á þessu helv.................... annars er illt í efni. Kvonkvendið jafnast ekkert og við vitum ekki í hvorn jaxlinnnnnn við eigum að míga. Nennum ekki að vera með eitthvað væl..... og þess vegna bíðum við von úr hugsun eftir því að þetta bara hverfi, en ég held samt að það séu litlar líkur á því í þetta sinn. Kannski verður þetta betra á morgun, það er aldrei að vita. Nei það var ekkert betra í morgun..............., það var verra.

Kafli 4.

Á ég að trúa því að þið vitið ekki að það hefur geysað drepsótt á landinu síðastliðnar vikur sem hefur komið helming landsmanna í gröfina. Þú segir fréttir. Við höfðum ekki hugmynd um það, við erum búin að vera lokuð inni í Rúgbrauðsgerðinni í 6 vikur að reyna að semja við gluggaútstillangarfélagið um kjarabætur. Þú segir ekki, og ekki haft grænan grun um það sem hefur dunið á þjóðinni. Nei alveg satt. En þetta gæti orðið til þess að deilan leystist. Hvernig þá? Ja, það eru nú ekki margir í félagi gluggaútstillingarmanna, ég held þeir séu tveir. Þannig að ef svo heppilega vildi til að þeir væru dauðir, sem ég held að séu bara talsverðar líkur á, þá get ég ekki séð að það sé einhver tilgangur í því að halda samningaviðræðum áfram. Hei dettum í það! Kallaði einhver í hópnum út úr munninum sínum. Geðveikt stuð! Hrópuðu þá allir hinir út úr sínum munnum, og ruku af stað í áttina að Feita tröllinu sem er bar í nágrenninu. Þetta er nú sá undarlegasti hópur fólks sem ég hef rekist á um tíðina og hef ég þó hitt þá marga hugsaði ég með mér er ég horfði á hersinguna hlaupa öskrandi í áttina að vítaverðu kæruleysi og öllu sem því fylgir.
Rauðhærði strætisvagnabílstjórinn lá hreyfingarlaus í biðskýlinu og virtist vera farin yfir móðuna miklu. Grey strákurinn hugsaði ég með mér og klóraði mér í rassgatinu. Það er ekki sama hvort að það er jón eða rauðhærður jón.
Jæja víst að rauða flakið var dautt og drepsóttinn yfirstaðin, þá sá ég nú í fyrsta sinn í langann tíma fram á betri tíð með blóm í haga. Ég tók því fingurinn minn út úr rassgatinu mínu og gekk glaður í bragði út í nóttina. Hvað átti ég nú að gera af mér, ég var orðinn eitthvað svo eyrðarlaus eftir allt sem á undan hafði gengið, að ég gat ekki með nokkru móti hugsað mér að fara heim strax. Ég ákvað því að koma við á Feita Tröllinu og forvitnast um hvað hefði orðið af fólkinu úr Rúgbrauðsgerðinni.
Hér ferð þú ekki inn fyrir dyr ungi maður, sagði feitlaginn maður sem stöð í dyragættinni á Feita Tröllinu. Hva, af hverju ekki. Hér ríkir stríðsástand innandyra. Nú, hvað er á seyði? Það kom hingað hópur fólks fyrir stuttu sem er hreinlega að ganga af göflunum hérna inni, mígandi og skítandi upp um alla veggi. Hvað segirðu maður, ungir sem aldnir? Já, mannaskítur og hland fara sko ekki í manngreiningarálit. Djö mar, þetta er svakalegt. Gakktu í bæinn ungi maður. Ha! Ofboðslega ertu auðtrúa, geturðu ekki tekið smá gríni. Ég ætlaði að fara að segja það. Það kæmi mér svo sem ekki mikið á óvart þó svo að þetta hefði verið satt, því ég þekki nefnilega þetta fólk og því er trúandi til alls. Ég veit ekkert um það svo ég segi bara góða skemmtun. Ég gekk innfyrir og skimaði í kringum mig. Vá, þetta er sko þreyttur pöbb, hugsaði ég með mér þegar mér var litið á þá gesti sem saman voru komnir þarna í salnum. Út í einu horni staðarins var hrúga af sofandi fólki og þegar betur var að gáð gat ég ekki betur séð en að þetta væru einmitt samningamennirnir úr Rúgbrauðsgerðinni. Einn bjór hafði greinilega verið of mikið fyrir þennan úrvinda hóp sem hafði setið við samningaborðið í 6 vikur samfleytt, það hafði sennilega slokknað á þeim um leið og þau tóku fyrsta sopann. Þetta var skrýtin sjón. Við barinn stóðu tveir álappalegir miðaldra menn í gulum krumpugöllum. Skyldu þeir vera skyldir hugsaði ég með mér, í krumpugöllum í stíl. En það var fleira sem var í stíl hjá þeim, þeir voru báðir í ljósbláum mokkasíum og til að yfirstrika þær voru þeir í grænum hekluðum legghlífum. Þetta fannst mér vera of mikið til þess að vera satt svo að ég nuddaði augun til þess að vera nú alveg viss um að mig væri ekki að dreyma. Nei, þetta var sko engin draumur.

Kafli 3.

Jæja þetta hefur þú upp úr því að vera með þessi helvítis læti. Ég veit, ég veit, en ég bara get ekkert gert að þessum skapbrestum mínum, sagði rauðhærði strætisvagnabílstjórinn og saug upp í nefið. Það hefði hann ekki átt að gera því nefið á honum datt af í heilu lagi og rúllaði núna á gangstéttinni fyrir framan mig. Ég hafði nú séð þá marga ljóta rauðhærða í gegnum tíðina, en þetta var tú mutts. Ég hreinlega veltist um af hlátri fyrir framan aumingja manninn, sem vissi ekki hvaðan á sig stóð veðrið. Nú dreif að hópur fólks til þess að sjá hvað væri nú eiginlega í gangi þarna á gangstéttinni. Hvað er eiginlega á seyði hér, sagði einn úr hópnum með spurningarmerki í rassinum. Sjáiði vesalings vagnstjórann, sagði þá lítil stúlka í hópnum og benti í áttina að gaddavírshausnum sem stóð eins og eldingu hefði lostið í hausinn á honum að minnsta kosti svona 200 sinnum. Ég á bara ekki til orð, sagði gamla konan með regnhlífina, hafiði nokkurn tíman séð svo ólánsaman mann? Nú varð hreinlega allt vitaust á stéttinni og fleira flók dreif að. Allir hlógu ósköp mikið að eldingavaranum sem átti sér ekki viðreisnar von og öll sund lokuð. Ég er ekkert ljótur öskraði hann, ég er bara veikur frussaði hann út úr sér og helmingur af framtönnunum fygldu með. Þú ert nú bara eins og heilt leikhús, veinaði miðaldra maður úr hersingunni sem hafði nú króað manninn af inn í strætóskýli.
Nú var ég komin með verulegt samviskubit, því hópurinn á stéttinni hafði nú tekið til við að týna spjarirnar af manninum og útlimir hans fylgdu með. Þetta þótti múgnum alveg drepfyndið og héldu því áfram þessum ljóta leik. Hvað er eiginlega að gerast í heilanum á ykkur? Gerið þið ykkur ekki grein fyrir því að maðurinn er illa haldin af drepsóttinni ógurlegu? Þetta var nóg. Allir hættu í ljóta leiknum og hörfuðu með skelfingarskugga í augunum afturábak. Hvað sagðir þú, sárasótt? Nei, drepsótt. Drepsótt, hvað er nú það, spurði allur hópurinn í sömu setningunn

Hér hefur ekkert verið skrifað í langan tíma því ég hef hreinlega ekki mátt vera að því.
En hér kemur kafli 2.

Þú heldur víst að þú sért ægilega sniðugur? Ég leit við og sá þá að rauðhærður lögreglumaður stóð mér við hlið og horfði niður á flakið í pollinum. Nei, eeeég, var ekki. Varstu ekki hvað? Veistu hvað við gerum við aumingja eins og þig? Neeei. Nei hvað, ertu heyrnalaus? Hvað á þetta eiginlega að þýða? Ertu alveg gengin að vitinu? Veistu ekki að það varðar við lög að skemma eignir borgarinnar. Svona gæjar sem hafa lifað gjálífi alla sína ævi eiga sko enga vorkunn skilið. Ég, ég veit ekki um hvað þú ert að tala. Veistu ekki, veistu ekki. Það er ekki nema vona að þú vitir ekki, þú ert sennilega búin að senda allar heilasellurnar á þér margsinnis í útrýmingarbúðir með þessu helvítis fylleríi sem er alltaf á þér. Bíddu, bíddu þekki ég þig eitthvað? Bíddu, pabbi bíddu mín, ertu nú farin að yrkja froðuheilinn þinn. Nú var ég orðin verulega pirraður á þessum geðsjúka lögreglumanni, eða var þetta kannski ekki lögreglumaður? Hann var allavega í lögreglubúning. Eða hvað, nei þetta er engin lögreglubúningur þetta er búningur sem langferðabílstjórar klæðast. Hvað var ég eiginlega að hugsa. Ég hefði átt að vera búin fyirr löngu að binda enda á þetta samtal. Heyrðu þú ert nú engin vörður laganna rauðhausinn þinn. Þetta hefði ég betur látið ósagt. Það skipti engum togum, maðurinn í strætógallanum trompaðist alveg ofboðslega mikið. Jæja nú færðu að kenna á því dóninn þinn veinaði hann og sló til mín. Ég rétt náði að víkja mér undan högginu og bjóst við að fleiri myndu fylgja í kjölfarið en svo varð nú ekki raunin. Hendin nefnilega fauk af honum í heilu lagi. Hann var greinilega mikið sýktur af drepsóttinni og átti því ekkert með það að vera með svona snöggar hreyfingar og það varð honum að falli

Rakst á þessa snilldargrein á netinu, um ádeilu á umhverfisverndarsinna. Kíkið alveg endilega á þessa grein (hún er mjög fyndin). Stíflum strax - framþróun eða dauði

Jæja hér kemur fyrsti kafli.

1. kafli.

Von manna um betri tíð og blóm í haga hefur farið þverrandi síðustu misseri á Íslandi, vegna drepsóttar sem hefur lagt um helming landsmanna að velli á aðeins örfáum vikum. Ráðaleysi ráðamanna er alsráðandi og þeir vita ekki í hvora löppina þeir eiga að stíga. Að vísu er hægt að virða sumum þeirra það til vorkunar að þeir hafa misst annan fótinn í þessum hörmungum og hafa því ekki völ á því að stíga nema í annan fótinn. Þessi drepsótt er engri lík og vísindamenn standa ráðþrota gagnvart eðli hennar og hafa engin ráð í hendi til þess að uppræta þessa vá sem nú dynur á landsmönnum. Þessi drepsótt hefur þá eiginleika að hún leysir upp líkamsparta á svipstunda eftir að hún hefur náð fótfestu í líkama fórnarlambsins. Til að mynda þá horfði ég upp á mann á Tryggvagötunni missa báðar fætur sínar í hendur sóttarinnar án þess að hann gæti borið hendur fyrir höfuð sér og féll því beint á andlitið í grýtta götuna. Guð minn almáttugur hvað ég vorkenndi þessum mann garmi mikið. Það var einnig skelfilegt að geta ekki hjálpað manninum þar sem hann lá þarna í drullunni og saup hveljur í grútskítugum drullupolli.
“Drullusokkur” öskraði ég til himna og steytti hnefann ógnvænlega í áttina að himnaríki, því ég var drullusvekktur út í skapara himins og jarðar fyrir það að fara svona með mig og þennan aumingja sem svamlaði þarna í pollinum. Ástæðan fyrir því að ég gat ekki rétt samborgara mínum hjálparhönd var sú að drepsótt þessi er bráðsmitandi, og ekki gat ég farið að taka sénsinn á því að missa lim, hvað þá liminn. Ég ákvað því að gera það eina rétta í stöðunni. Ég tók upp stóran hellustein sem lá þarna skammt frá í algjöru reyðileysi, og lyfti honum upp fyrir höfuð mér. Þannig gekk ég í áttina að fyrirbærinu í drullupollinum og hélt með báðum höndum fyrir vit mér svo að ég yrði ekki næsta fórnarlamb drepsóttarinnar. Þegar ég átti aðeins örfáa metra eftir ófarna að manngarminum, lýtur hann upp úr polinum og öskrar á mig. Ætlar þú ekki að hjálpa mér helvítis auminginn þinn. Jú, sagði ég mjóróma, ég ætla að senda þig til skapara himins og jarðar í einum logandi hvelli. Skelfingin skein úr augum þessa auma manns þegar hann gerði sér grein fyrir því sem hann átti í vændum. Ég var ekkert að láta hann þjást of mikið og keyrði því hellunni af öllu afli í andlitið á honum og sagði í leiðinni, það er leiðinlegt að þurfa að slátra þér með hellusteini en svona er nú einu sinni lífið sem guð gaf þér elsku vinur.

Ég var allt í einu að fatta það að hún Jórun (mágkona) megababe er ekki með link inn á mitt blogg á sínu bloggi, djöf... andsk.... helv.. hrmpffffff finnst mér það skítt. Ég er í algeri skítafílu út af þessu máli og næ mér sennilega seint. Hvurslags eiginlega er þetta????????

Nú er tími smásagnanna gengin í garð hér á blogginu og maður verður að taka þátt í þeirri nýbylgju, ella dauður liggja. Maður getur nú ekki minni "hommi" verið en konan manns og skvett fram eins og einni framhaldssmásögu fram úr erminni, eða réttara sagt úr iðrum fortíðarinnar. Hér á eftir fer fyrsti kafli úr smásögu sem skrifuð var fyrir þónokkrum árum síðan og hefur aldrei fyrr komið fyrir augu almennings. Here goes:

Nei heyrðu mig nú, sagan er ekki hér í þessari tölvu, jæja set hana bara inn á morgun. Þá hafið þið efitr einhverju skemmtilegu að bíða.

Jæja, nú er töluvert síðan að ég skrifaði í þessa dagbók. Helgin var bara býsna góð. Fór á hið árlega pungablót VGK á föstudaginn og var það hið mesta stuð. Eins og venjulega voru það sömu aðilarnir sem hrundu allsvakalega íða og voru hálf meðvitundarlausir að spranga um comapanyið. En það er alltaf gaman að slíku, ekki verra þó að menn æli eða jafnvel fari í sleik við forstjórann, það skorar alltaf hátt á skemmtanaskalanum. En ég var skikkanlegur, skilaði mér heim á kristilegum tíma og dró meira að segja björg í bú. Ég mætti heim með tvo hrikalega kjamma og þrjá bjóra til þess að svolgra með. Jórun var ennþá hjá Rakel þegar ég kom heim og voru þær stöllur á fullu fullar í tölvunum sínum að gera eitthvað sem ég hef ekki hugmynd um. Kjammarnir slógu rækilega í gegn og ekki þótti þeim bjórinn spilla. Við sátum að sumbli og kjammaáti fram á morgun og var það gríðarlega gaman. Jórun var síðan send heim í leigubíl þegar augnlokin voru farin að síga, ekki seinna vænna.
Hmmmm, ég má víst ekki vera að þessu núna, meira seinna.

Þetta fór nú heldur illa í gær hjá okkur frónverjum. Andskot.. helv... djö.. Spánverjarnir, þeir þurftu náttúrulega að detta niður á glimrandi leik á móti okkur. Annars var ég ekkert mjög svekktur, strákarnir börðust eins og ljón og gáfust aldrei upp þó svo að þeir væru ekki að spila neitt sérstaklega vel. Það er nú ekki hægt að biðja um meira en að menn leggi sig alla fram þó svo að hlutirnir gangi ekki alveg upp (það getur nefnilega komið fyrir). En veislan heldur áfram. Næst er það rússneski björninn, það verður gaman að kljást við hann. Annars er ég ekki nógu sáttur við hann Sigga, hann segist vera hættur að tala um handbolta, skyldi hann vera búin að gefast upp á strákunum????? Nei ég held ekki, hann þarf bara smá tíma til þess að jafna sig.
----------------------------------------------------------
Rakel bendi mér á að það væru fult af stafsetningarvilum hjá mér á blogginu og bað mig vynsamlegast að bæta úr því. Hún sagði að það gengi ekki up að maðurin henar væri að blogga með færustu fræðimönum íslands og það væri alt morandi í stafvillum. Ég hef því ákveððið að bæta úr þesu og héðan í frá munu enngar stafavillur sjást á blogginu hjá mér. Ef þið rákið auga í einhverrar vilur þá endilega hafið sammbannd.
Það er ekkert að frétta af nágrönnunum en ég fylgist grannt með gangi mála.

Já það fer víst ekkert á milli mála, leikurinnnn er í kvöld. Þetta verður stríð. Mér líst ekkert á heygulsháttinn í honum Sigga Atla því hann er svo helvíti sannspár maðurinn. Þetta verðu að vísu erfitt en ég hef góða tilfinningu fyrir þessum leik. Ég hef svo oft horft upp á ákveðna menn í spænska liðunu skíta í deigið þegar svona langt er komið í keppninni að ég held að það eigi ekkert eftir að breytast, sanniði til. Þeir fara á taugum þegar 15 mín eru eftir ef við hleypum þeim ekki allt of langt frá okkur. Ég verð nú líka að segja frá því víst ég er að tala um handabolta að ég hef spilað á móti nokkrum af þessum gæjum og farið illa með nokkra þeirra, a.m.k einn þeirra. Einu sinni fittaði ég Dusebajev upp úr skónum í leik á Spáni fyrir fjöldamörgum árum. En nóg af monti, það er víst nóg af því á þessu bloggi svo ég fari nú ekki að blanda mér í þá deild líka. Ég gæti trúað að leikurinn færi 32 - 30 fyrir Ísland og það verður Guðjón Valur sem innsiglar sigurinn með 32 marki okkar úr hraðaupphlaupi þegar 5 sekúndur eru eftir af leiknum. Annars er ekkert nýtt að frétta af nágrönnunum. Sá þá að vísu á vappi í morgunsárið og virtust hinur spökustu, þeir hafa kannski verið búnir að skíta greyin. Ég ætla að fylgjast grannt með þeim í kvöld, kannski ætla þeir að gera það að vana sínum að hrauna í garðinn. Þá er mér að mæta.

Grannar (Neibors)

Heyrði eitthvað grunsamleg þrusk áðan og fór út á svalir. Hvað haldiði að ég hafi séð????? Nýju nágrannarnir voru að skíta í garðinum sínum. Ég horfði á þetta með berum augum og er ekki að ljúga, tíu fingur upp til guðs. Þarna voru þeir með allt niðrum sig að drulla út í garði, hvað gengur eiginlega að svona skepnum, ég bara spyr. Ég náttúrulega eins og góður nágranni kallaði á þá og spurði þá í mesta kurteysi hvað gengi eiginlega á. Þeir svöruðu því engu og góndu bara á mig eins og mállausir dvergar með rassinn út í loftið. "Er stíflað hjá ykkur" kallaði ég þá því ég hélt að þeir hefðu ekki heyrt í mér fyrir stununum sem annað kvikindið virtist gefa frá sér. Ekkert svar. Annað kvikindið virtist nú vera búið að ganga örna sinna og hafði ekki einu sinni fyrir því að skeina á sér afturendann. Hann bara góndi á mig og brosti út að eyrum. "Eruð þið mállaus" öskraði ég ofan af svölunum og heimtaði að nú yrði mér svarað. Ekkert svar. Nú voru bæði kvikindin búinn og stóðu nú hlið við hlið með rassinn út á Njarðargötu og létu þessi læti í mér sig engu skipta. Þau sneru sér að lokum við og gengu rólega inn til sín eins og ekkert væri sjálfsagðara. Ég er alveg stórhneykslaður á þessu liði. Ég ætla að fylgjast grannt með framvindu mála og læt ykkur strax vita ef eitthvað nýtt gerist.

Djöfull.......... ætlaði að skrifa eitthvað ægilega merkilegt í morgun en þá var Bloggerinn með kvef eða eitthvað svo að það var ekkert gagn í honum. Vann því bara eins og vitleysingar á milli þess sem ég fór heim og passaði Sögu litlu, skrapp í fótbolta búð og keypti sparkboltaskó handa honum Sigga mínum því hann ætlar að verða jafngóður og Eiður Smári (þvílíkt mark hjá drengnum í gærkvöldi, það hríslaðist um mann rafmögnuð tilfinning eins og eftir þrefallt blo........ob). Þegar ég var síðan kallaður endanlega heim úr vinnunni þá setti ég mig í stellingar fyrir leikinn og var hinn brattasti fyrir Íslands hönd. Ákvað síðan að skreppa aðeins niður í Valsheimili og fylgjast aðeins með Sigga í sparktuðruleiknum. Hann stóð sig alveg eins og hetja og hljóp um allan völl eins og vitskertur álfur og lét öllum illum látum eins og ungum drengjum ber. Minnti mig um markt á gamla kallinn, gefst aldrei upp þó á móti blási. Hann verður sparktuðrusnillingur það er ég viss um. Ég og Siggi fórum síðan í búð og keyptum rófur og kartöflur til þess að hafa með slátrinu sem Rakel var að sjóða í allsvakalegum potti. Við áttum í engum vandræðum með að finna vörurnar í búðinni þó svo að við vissum að stríð er um það bil að bresta á í henni veröld. Ég settist síðan fyrir framan imbann með mörina, blóðið, vambirnar og allt gumsið og horfði á leikinn með öðru auganu því að hitt var lokað vegna alls blóðsins og fitunnar sem spýttist upp í augað á mér á meðan á átinu stóð. Náði að lokum að hreinsa augað og þá fór Patti í gang og gekk endanlega frá hinu geysisterka liði Pólverja sem kom mér gersamlega í opna skjöldu með skemmtilegum handtuðruleik. Frónverjar stóðu sig bara nokkuð vel í þessum leik, gekk ekkert allt of vel í byrjun en frystu sjóðandi heita Pólverjanna með ísköldum hraðupphlaupum um miðjan leik og litu aldrei um herðar eftir það. Dagur Sigurðsson var minn maður í leiknum, alveg ískaldur og ótrúlega útsjónarsamur. En nú fer að færast fjör í leikinn, ef við leggjum Spánverjana þá leikum við um verðlaunasæti. Því hef ég trúa á því Spánverjar skíta alltaf upp á bak þegar mikið liggur við. Ég ætla því að vona að þeir skíti yfir haus á morgun.

Fékk frábæra sendingu áðan í pósti. Það var linkur inn á "Íslendingabók" eða "ættfræðigrunn" Baggalúts sem er ein besta vefsíðan í bænum. Þar á maður að slá inn kennitölu sína alveg eins og hjá Frikka Skúr og þá fær maður upp ætt sína allt aftur til sautjánhundruð og súrkal. En það besta við þetta er að maður fær líka myndir af þessum útdauðu skyldmennum og smá textabrot sem lýsir viðkomandi. Þetta er ógeðslega fyndið........ Þetta eru nokkur textabrot sem eiga við nokkur útdauð skyldmenni mín:

Eiríkur bóndi - Daufdumbur. Hafði alltaf rangt fyrir sér.
Guðný Ekkja - Risti elskhuga sína á hol með hárprjóni og át þá. Var drekkt í 'Ekkjufeni' af Herbert 'böðli' Herjólfssyni.
Móra frá Borg án fastrar atvinnu - Eignaðist 48 dætur og fjóra syni. Féll fyrir hendi slátrara 1915 á heimili sínu og var snædd í kjölfarið.
Einar skemmtikraftur - Vann fyrir sér með eftirhermum og snjómokstri. Drakk sig í hel í eigin fertugsafmæli 1918
Kitlandi Fjöður galdralæknir - Lærði að skrifa nafnið sitt. Dó úr bólusótt 1902.
Bob án atvinnu - Kom aldrei til Íslands og heyrði aldrei á það minnst. Hengdur fyrir áfengisþjófnað 1913.
Anna Móðir - Eignaðist 27 börn á 30 árum. Var jafnan með móðurlaus húsdýr á brjósti, enda afkastamesti mjólkurframleiðandi Múlasýslu frá upphafi.
Guðmundur Ómagi - Var til óþurftar alla ævi. Var loks urðaður af börnum sínum meðan hann svaf. SNILLDDDDDDDDDDD

Hér er linkurinn Íslendingabók

Jæja þá er ég komin með linka inn á alla helstu, stærstu og bestu bloggara landsins. Rakel reddaði þessu fyrir mig, takk fyrir það Kela mín. Nú sit ég hér og horfi út um gluggann, snjónum kyngir niður og ég brosi út í annað. Nú getur maður loksins skellt sér á bretti í Bláfjöllum, jibbbbííkæjei motherfucker. Íslingar eiga að spila við Skipasmiðina á morgun og manni er strax farið að hlakka til. Ég ætla að hita upp fyrir leikinn með því að fara með félögum mínum upp í Grafarvog og spila þar á móti Fjölnismönnum, skyldi Jónas Hall vera í liðinu????????? VIð förum létt með þá höfum ekki enn tapað leik í mótinu, en það hefur náttúrulega engin áhuga á þessu þannig að ekki ætla ég að skrifa meira um þetta helvítis íþróttabrölt. Hmmmm, nú var að koma verkefni inn á borð til mín og ég verð því að taka til óspilltra málana og vinda mér í vinnugallann.

Þetta sá ég þegar ég var að lesa Moggann á netinu áðan - mér fannst rétt að koma þessu á framfæri.

Bandaríkjamenn hafa ekki haft samband við Íslendinga vegna Íraks Haaaaaaaaaaaaa, þetta er skrýtið. Eru Bandaríkjamenn ekki búnir að hafa samband við Íslendinga..... ég bara á ekki til orð, hvurslags er þetta eiginlega.
Bandarísk stjórnvöld hafa ekki haft samband við íslensk stjórnvöld um hugsanlegar hernaðaraðgerðir í Írak og Íslendingar hafa heldur ekki haft samband við Bandaríkjamenn um málið. Nei þetta er nú bara ekki hægt! Víkingasveitinn og skátarnir eru í viðbragðsstöðu og það talar engin við neinn, hvað er eiginlega að ske.

Mogginn

Nú er mig verulega farið að lengja eftir því að þessi dagur verði að kveldi kominn. Djöfull er búið að vera leiðinlegt í vinnunni hjá mér í dag. Ég ætla að vona að vikan verði ekki öll svona afspyrnu leiðinleg. Þessi dagur er búin að vera eins og "Ísland - Ástralía" og mér líður eins og markmanni Ástrala hlýtur að hafa liðið eftir að hann var búin að sækja boltann í netið 55 sinnum. Það er samt smá glæta, Rakel er að spá í að taka mig í sátt og þá mun nú ljós kærleikanns leika um mig og minn stælta kropp. Hmmmmmm, hvað var nú þetta..... Jæja ég ætla að hætta að velta mér upp úr eymdinni og reyna að koma mér í gott skap og þá get ég kannski í leiðinni komið öðrum sem eru í vondum sköpum í betri sköp. Djöfulls........... ég kann ekkert á þetta helv...... blogg, ég verð að fá mína heittelskuðu til þess að kenna mér á þetta. Ég ætla prófa að setja link inn á mynd sem tekin var í samsetningarsmiðju DELL tölvufyrirtækisins fyrir skömmu. Here goes, nei virkar ekki, ég kann ekkert á þetta. Verð að fara í html háskóla!

Jæja þá er ég komin með blogg síðu, ekki seinna vænna. Maður virðist ekki vera maður með mönnum nema maður bloggi eins og maður eigi lífið að leysa.
Helgin var kaflaskipt hjá mér, byrjaði vel en endaði illa. Fór út á lífið með strákunum á laugardagskvöldið. Byrjuðum á því að fara í bowling þar sem ég tók þá í bakaríið og sigraði bæði einstaklingskeppnina og liðakeppnina með yfirburðum. Fórum síðan heim til Davíðs og ræddum þar um lífið og tilveruna til klukkan 1 um nóttina. Síðan var farið á pöbb (vegamót og staðin sem er þar við hliðina) eitthvað fór að síga á ógæfuhliðina hjá mér er þangað var komið því áfengið sem ég hafði sett ofan í mig (helst til of mikið) var farið að segja verulega til sín. Ég hafði lofað Kelu Páls að vera komin heim um þrjúleytið en ég gat náttúrulega ekki staðið við það frekar en fyrri daginn. Ég og Elli skröltum heim á Njarðargötu klukkan 4 og þá var allur vindur úr mínum og ég lagðist til svefn í öllum fötunum í nýja leðursófanum. Sunnudagurinn var erfiður talsverð þynnka og heimasætan ekki par ánægð með kallinn. Öl er böl!!!!!! En maður verður víst að rífa sig upp á rassgatinu og reyna að bæta eitthvað fyrir svikinn, jæja nóg um þetta helvíti í bili, vonandi gengur betur næst.